���Dz�����

Jedna z tych rzeczy, na jakie zasługujesz, to dobra i uczciwa płaca. I być może napiszę teraz coś, co Cię zaskoczy, ale cóż, takie mam poglądy. Słaba płaca pojawia się tam, gdzie brakuje świadomości wartości, jaką wnosisz do organizacji. Nisko wynagradzani pracownicy to osoby, które nie wiedzą, jak cenna jest ich praca, lub w tym, co robią, nie potrafią dostrzec nic wartościowego (nie dotyczy to osób wykonujących pracę, do której nie mają predyspozycji, zazwyczaj bowiem osiągają w niej słabe wyniki stąd słaba płaca). Gdyby każda z osób opisywanych w prasie lub pokazywanych w telewizji w programie interwencyjnym która była oszukana lub wykorzystana przez nieuczciwego pracodawcę, miała ugruntowane poczucie własnej wartości, to nigdy nie podjęłaby toksycznej pracy.

Dlaczego o tym piszę? Bo prędzej czy później staniesz przed koniecznością przeprowadzenia negocjacji płacowych. I jeśli wówczas brakować Ci będzie wiedzy o tym, kim jesteś, co potrafisz i jak na zatrudnieniu Ciebie skorzysta menadżer, to będziesz prawdopodobnie skazany na porażkę. To znaczy nie wynegocjujesz dla siebie tego, co mógłbyś. Prawda o sobie nie tylko otwiera oczy. Pozwala na prowadzenie lepszego jakościowo życia i także przyczynia się do poprawy jego standardu. Mam nadzieję, że po lekturze dotychczasowego materiału potrafisz spojrzeć na siebie inaczej. Lepiej. Docenić to, jaki jesteś, i nie szukać obcych dla siebie wzorów i autorytetów do naśladowania. A jak negocjować skutecznie? To temat rzeka i dlatego skupię się na tym, co moim zdaniem jest najważniejsze.

Podczas każdej rozmowy kwalifikacyjnej prędzej czy później dochodzi do pytania, którego spora część osób się obawia. O zarobki. Ten lęk ma dwa źródła. Po pierwsze: wynika z obawy o to, że jeśli powiem za dużo, to menadżer mnie odrzuci i przyjmie kontrkandydata. Faktycznie tak może być. Z mojego jednak doświadczenia wynika, że dzieje się tak jedynie w sytuacjach, kiedy różnice między kandydatami są bardzo duże. Rzędu 50% w górę. I jako ciekawostkę mogę dodać, że taka sytuacji zdarza się nagminnie wśród absolwentów, a szczególnie studentów. Niektórzy z nich zawyżają swoje oczekiwania w niebywały sposób, by po jakimś czasie pojąć, że nie tędy droga. Generalnie jednak różnice w oczekiwaniach finansowych między poszczególnymi kandydatami są niewielkie. Mieszczą się w pewnych ramach i dlatego bardzo rzadko stanowią czynnik przesądzający o końcowym sukcesie. Jeśli spodobasz się na rozmowie, ale "przestrzelisz" z wynagrodzeniem, to pracodawca będzie z Tobą negocjował. Da Ci więc czas na przemyślenie i zmianę stanowiska.

Po drugie: lęk, o którym pisałem, jest spowodowany tym, że nie wiemy, jak na to pytanie odpowiedzieć. A w gruncie rzeczy nie jest to wcale takie trudne, o czym się zaraz przekonasz. Zapoznaj się z procedurą, jaką zamieściłem poniżej. Jest prosta i uniwersalna. Pomoże Ci poradzić sobie z sytuacją negocjacyjną.

*Artykuł stanowi fragment książki pt. "" Bartosza Nestorowicz (Onepress, 2015)